Vragen? Bel ons ma t/m vrij van 9:00 tot 17:00 op +31 522 20 21 20 

Myxomatose bij je konijn

Myxomatose is een ernstige (en helaas vaak dodelijke) konijnenziekte. Het myxomatose virus is een soort pokkenvirus, dat graag in de huid van een konijn groeit. Eerder kwam dit virus alleen voor op Braziliaanse en Californische konijnen. Om de konijnenpopulatie in Australië te kunnen controleren is het virus daar door de mens verspreid. Echter heeft het virus zich uiteindelijk veel verder verspreid en komt het nu ook voor in Europa.

Hoe verspreid het zich?

Het myxomatose virus verspreidt zich via stekende insecten: muggen, steekvliegen en vlooien. Daarnaast is er ook nog een vorm van deze ziekte die zich verspreid via direct contact. Alle konijnen lopen risico op deze ziekte, zowel binnen- als buitenkonijnen.

Wat zijn de symptomen?

De incubatietijd van deze ziekte, de tijd tussen de besmetting en de eerste symptomen, is enkele dagen tot twee weken. Een konijn dat getroffen is door het myxomatose virus kan de volgende symptomen krijgen:

  1. zwellingen en korsten bij de ogen, mond, neus en anus;
  2. door de zwellingen ontstaat pus in de ogen, snot, benauwdheid (zware ademhaling);
  3. het konijn wordt erg suf, voelt warm (koorts) aan, heeft minder eetlust en beweegt weinig;
  4. het ontstaan van bulten (myxomen) op de oren, mond en rug;
  5. longontsteking.

In de meeste gevallen zal het konijn sterven aan een longontsteking. De vorm die overgebracht kan worden via direct contact veroorzaakt geen zwellingen en bulten, maar de ogen van het konijn raken wel gezwollen en rood en het konijn krijgt last met de ademhaling.

Let op: er zijn dus verschillende stammen van dit virus. Hierdoor zijn ook verschillende ziektebeelden.

Hoe ziet de behandeling eruit?

Helaas, zijn er nog geen medicijnen tegen deze ziekte. Daarom bestaat de behandeling uit het bestrijden van de symptomen en het ondersteunen van het konijn zodat het een kans krijgt om de ziekte te overwinnen.

Je dient allereerst het konijn weg te halen bij eventuele soortgenoten en te verplaatsen naar een lekker warm plekje, bijvoorbeeld bij de verwarming of een warmtelamp. Vervolgens is het belangrijk dat je er voor zorgt dat het konijn blijft eten, desnoods meerdere keren per dag dwangvoeren. De dierenarts kan antibiotica, pijnstillers en zalf voorschrijven om de symptomen aan te pakken. Soms wordt er ook een infuus aangesloten om de vochttoediening te reguleren.

Je konijn gaat wanneer hij deze ziekte heeft door een heel diep dal, helaas is het percentage konijnen dat deze ziekte overleeft erg klein.

Hoe voorkom je het?

In Nederland komt de ziekte helaas nog vaak voor. Het is belangrijk om je konijn te beschermen, zodat hij weerstand kan bieden tegen het virus. Dit kan met een vaccinatie en diverse preventieve maatregelen.

Vaccinatie


Sinds 2012 is er een vaccin (Nobivac Myxo-RHD) op de markt die je konijn zowel beschermt tegen RHD/VHS (een andere dodelijke konijnenziekte, lees hier meer over deze ziekte) als myxomatose. De onderhuidse injectie beschermt je konijn 1 jaar tegen beide ziektes. Voor de vaccinatie dient je konijn helemaal gezond te zijn en niet drachtig (zwanger). De vaccinatie mag al gegeven worden vanaf 5 weken.

Preventieve maatregelen


Omdat het virus verspreidt wordt door stekende insecten en direct contact (wilde konijnen en materialen) is het belangrijk om te zorgen dat je konijn zo min mogelijk hiermee in aanraking komt.

Tips:

  • Voorkom dat wilde konijnen bij je in de tuin kunnen komen;
  • Bescherm je konijn tegen vlooien door middel van een anti-vlooienmiddel. Laat je hiervoor adviseren door de dierenarts, veel middelen zijn giftig voor konijnen.
  • Gebruik horren(gaas) om muggen en vliegen bij je konijn weg te houden.
  • Maak op tijd het hok schoon. Een schoon hok is minder interessant voor insecten.

Dierenarts

Wanneer je vermoedt dat je konijn myxomatose heeft, neem dan eerst telefonisch contact op met je dierenarts. De dierenarts kan dan voorzorgsmaatregelen nemen, zodat eventueel andere konijnen niet ook besmet kunnen raken. De dierenarts kan  op basis van de klinische symptomen en de verloop van de ziekte vaststellen dat de waarschijnlijkheidsdiagnose myxomatose is.